Пятрусь Броўка

RSS Feed

Белы барабаншчык

Яшчэ не ацэнена

Злосная мятлюга,
Злосная мятлюга,
Злосная мятлюга
Кружыцца, гудзе...

Белы барабаншчык,
Белы барабаншчык,
Белы барабаншчык
Па зямлі ідзе...

Ён у свіце белай,
Ён у шапцы зорнай,
Да нябёс высознай,
Выйшаў у паход —

Пахаджае смела,
Грукне — грукнуць бёрны,
Грукне — грукнуць сосны,
Грукне — крэкне лёд.

З барабанам-звонам
Ходзіць ён шляхамі,
Барадой калючай
Шчыплецца да слёз —

Грозны, неўгамонны,
З доўгімі рукамі,
Што агонь, пякучы —
Студзеньскі мароз!

Зімовае

Яшчэ не ацэнена

Прыемна праімчацца ўзімку.
З-над капытоў клубкі-камы.
Не знаю гарачэй абдымкаў
За тых, што ў нашае зімы.

Імчыш. За лесам за высокім
Мільгае месяц, што ліхтар,
Мароз як пацалуе ў шчокі,
Ажно ўсяго кідае ў жар.

Здаецца, вецер закалыша,
Над коньмі пара, нібы дым,
I санкі так на снезе пішуць,
Што пазайздросціць можна ім!

Мяцеліца

Яшчэ не ацэнена

To разбяжыцца,
To пухам засцеліцца,
Гойкае, кружыць,
Спявае мяцеліца.

Сядзе пры садзе
За дрэвамі блізкімі,
Ў шыбы ударыць
Сыпучымі пырскамі.

Скача матляючы
Белай сарочкаю...
He! He заснуць табе
Гэтаю ночкаю.

Лесам, гаямі,
Крутымі разлогамі,
Сэрца гукаючы
Ходзіць дарогамі.

Рэха па звонкаму бору
Галёкае...
Едзе каханы
З граніцы далёкае.

Бліжай і бліжай
Вёскі ваколіца;
Думы аб любай
Сняжынкамі рояцца.

Скора ўжо, скора
Два сэрцы сустрэнуцца...
Гойкае, кружыць,
Спявае мяцеліца.

Усе аўтары