Клаўдзіі

Танцуе «лявоніху»
Сьнежная замець.
Смуткуе бярозка
Ў чаканьні вясны.
На вуснах каханай
Усьмешка блукае,
Мы кружымся ў вальсе –
Й ніякай маны
Няма паміж намі...

Усё як калісьці,
Парою юнацтва, –
Таюць сьняжынкі
Ў гарачых руках.
Я дзякую Богу,
Што даў мне магчымасьць
Разам з табой жыць
На гэтай зямлі.