Ні марозу, ані завеі...
RSS FeedНі марозу, ані завеі...
Не да твару зіме з дахаў кроплі:
быццам нехта пакрыўдзіў яе --
і пусціла яна румзай соплі.
Пацяпленне!.. І гэты стандарт:
горка палення, агонь у зеўры печы!
Выдзеліў лёс усё ж заслужаны грант
па-чалавечы.
Млявасць даймае й хочацца спаць --
значыць, працягнецца доўга адліга.
Мой талент добрыя вершы пісаць
перайшоў у вышэйшаю лігу.
Адпачне ў нерухомасці рух,
для пачатку пачаткаў рухома
выслізне котка цёплаю з рук
па незнаёмае,
і зноў сцепануся... Пад плач зімы
хочацца чыстага, светлага, белага...
Рэха пагляду -- з людзьмі дамы
пачарнелыя.
Апошнiя водгукi
2 года 41 неделя назад
4 года 35 недель назад
6 лет 36 недель назад
6 лет 38 недель назад
6 лет 38 недель назад
6 лет 38 недель назад
6 лет 38 недель назад
6 лет 38 недель назад
6 лет 39 недель назад
6 лет 43 недели назад