Гарадская зіма
RSS FeedЗорка вісне, нібы залаты арэх,
На з'інелым дроце трамвая.
Так нячутна сёння падае снег —
Быццам белая рысь ступае.
Мне не страшна, мне толькі сябе
шкада,
Адзіноту сваю на свеце —
Гэту пошасць прыносіць заўжды зіма,
Барадой намятае вецер.
Дзень да дня ўсё чужэе народ наўкол,
Падазроней, сквапней, адчайней —
Гэта нашага часу такі закон,
Гэта час халадоў звычайны.
Вось і вуліцы быццам бы людныя,
I да дому ўжо недалёка,
А ніхто не заўважыць — ці плачу я,
Паміраю ці бачу Бога.
А сняжынкі кружляюцца, як у сне,
Непрыкметна, як плач сірочы.
Нібы ўвагаю нашаю
Божы снег
Апаганіць сябе не хоча.
Апошнiя водгукi
2 года 49 недель назад
4 года 43 недели назад
6 лет 44 недели назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 46 недель назад
6 лет 47 недель назад
6 лет 51 неделя назад